Յագեցութիւն, ութեան

s.

ՅԱԳԵՑՈՒԹԻՒՆ ՅԱԳԵՑՈՒՄՆ. κόρος, πλησμοσυνή satietas, saturitas, fastidium. Յագենալն. յագ. յագումն. յագուրդ. եւ Յափրութիւն.

Յագեցութիւնն՝ թշնամանաց սկիզբն։ Մի՛ վասն յագեցութեանցն թշնամանեսցուք։ Յորժամ յագեցութիւնն գնայ, սով տիրէ. (Բրս. պհ. ՟Ա։ Առ որս. ՟Ժ՟Ա։ Լմբ. յանառակն։)

Եթէ սահման արբեցութեան յագեցութիւն է, ապա եւ սահման ոչ արբենալոյ՝ անյագեցութիւն է. (Մխ. դտ.։)

Յագեցութեանն նշխարք անդ երկոտասան սակառի։ Հացիւք սակաւուք յանապատի կերակրեալ մինչեւ ի յագեցումն. (Ածաբ. պենտեկ. եւ Ածաբ. աղք.։)

Ի բանին յագեցմանէն փախեաք. քանզի յագեցումն բանի պատերազմօղ է լսելեաց. (Ածաբ. մկրտ. յորմէ եւ Համամ առակ.։)

Ի յագեցման բանիցն ընդդէմ եդեալ փակիցէ զախորժակացն զդրունս։ Քրիստոս ի սովոյ ապականի, եւ դու ի յագեցմանէ պատառիս. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 13։)

Յամենայնի զնոսա խնդրեն, որ են յագեցմունք համեղք եւ գէրք. (Վրք. հց. ՟Դ։)